روشن کردن خودکار کامپیوتر از حالت Hibernate

هر روز عملی تکراری: به دفتر کارتان می‌روید. کامپیوتر را روشن می‌کنید و باید صبر کنید تا سیستم کاملا فعال شود. خیلی بهتر بود اگر کامپیوتر به صورت خودکار، هر روز در زمان مشخصی شروع به کار می‌کرد تا دیگر وقتی هم هدر نمی‌دادید و مستقیما پس از رسیدن به دفتر، کار را شروع می‌کردید.

نرم‌افزار رایگان Wakeuponstandby 1.7.9 این کار را برایتان انجام می‌دهد. جهت دریافت این فایل، اینجا کلیک نمایید.

شرط لازم جهت استفاده از این نرم‌افزار، به روز بودن سخت‌افزار و فعال بودن APM یا ACPI در بایوس سیستم می‌باشد.

قبل از اینکه زمانی را برای جستجو به دنبال تنظیمات بایوس صرف کنید، بهتر است یک بار ابزار گفته شده را امتحان کنید چرا که در بیشتر مواقع با تنظیمات استاندارد همخوانی داشته و کار می‌کند.

بقیه در ادامه مطلب

عکسهای مدل موی باحال و خفن

بقیه در ادامه مطلب

رمز گذاری اسناد در word

نرم‌افزار Word به عنـوان اصلی‌ترین ابزار ایجاد اسناد، از هر 9 کاربر 5 نفر را به خـود اختصاص می‌دهد و به کاربران ایـن فرصت را می‌دهد تا در اسرع وقت نامه‌های مشتریان، گزارشات مالی رؤسا و حتی پروژه‌های عظیم اجرایی را آماده کنند.

اما حتی در عـصر شـبکه‌های بی‌سـیم و با وجـود بـرنامه‌های جاسوسی، بـسیاری از افراد، اطلاعات حساس و مـهم خود را بدون حفاظت رها می‌کنند.

نگران نباشیـد. ویـژگی‌های جدیـد Office 2007 ماننـد امـضای دیجیتالی و رمزگذاری به شما کمک می‌کنند تا اطلاعات محرمانه خود را قفل کرده و دور از چشمان جست‌وجوگر دیگران نگه دارید.

بقیه در ادامه مطلب

فایل‌های PDF را به حرف درآورید

مطمئنأ شما نیز نرم افزار ADOBE READER که برای اجرای فایل‌های PDF استفاده میشود را می‌شناسید. اکنون قصد داریم یک ترفند جالب را به شما معرفی کنیم که با استفاده از آن می‌توانید فایل‌های PDF خود را که توسط این برنامه اجرا کرده اید ، با صدای نرم افزار گوش بدهید. یعنی برنامه متون انگلیسی شما را به سادگی برای شما میخواند و شما گوش میکنید!

 

برای این کار دقت کنید که ADOBE READER تنها متون انگلیسی را برای شما میخواند.دیگر اینکه فایل‌های PDF را پشتیبانی میکند که از صفحات زیاد ساخته نشده باشند. در غیر صورت لام تا کام حرف نمیزند!

بدین منظور:

فایل PDF مورد نظر را توسط نرم افزار ADOBE READER اجرا کنید.سپس با استفاده از کلیدهای ترکیبی کیبورد اعمال زیر را انجام دهید:

بقیه در ادامه مطلب

حافظه لپ تاپ خود را افزایش دهید

اضافه کردن RAM برای بهبود عملکرد

با وجود اینکه پردازشگرهای لپ تا‌پ‌ عمـلکرد خـوبی در زمـیـنه متـعادل سازی سـرعت انـجام کار و مـصرف کم برق دارند، ولی در مـجموع پردازشگرهای کامپیوترهای دسک‌تاپ از آنها پیشی گرفته‌اند.

مهم‌تر اینکه کامپیوترهای دسک‌تاپ از نظر سرعت بالاتر هارددرایو که بیشترین تاثیر را در سرعت کلی سیستم دارد، نسبت به لپ تا‌پ‌ها برتری دارند. چاره این امر برای افرادی که از لپ تا‌پ‌ها  استفاده می‌کنند این است که وابستگی آنها به هارددرایو را به حداقل برسانند.

منظور از این سـخن، ارتقای RAM اسـت. هر چـقدر یـک لپ تاپ بتـواند اطلاعات بیـشـتری را در حافـظه پرسرعت خود جمع‌آوری کند، نیاز کمـتری به جمع‌آوری اطلاعات در حافـظه مجازی روی هارددرایـو خـود دارد و ایـن بـدان معناسـت که زمـان انتـظار برای دستیابی به اطلاعات از روی دیسک چرخان نسبتاً کند، کمتر می‌شود.

افزودن یا جایگزین کردن RAM، به آسانی وصل کردن کابل USB است. می‌توانید لپ تاپ خود را برای انجام چنین کاری به مراکز خدمات کامپیوتر ببرید، اما این کار فقط هدر دادن پول است. مگر اینکه واقعاً هیچ‌گونه مهارت مکانیکی در زمینه کامپیوتر نداشته باشید.

برای اجرای ویندوز XP به طور معمول RAM یک گیگابایتی کفایت می‌کند. اما در صورتی که با فایل‌های ویدئویی، Microsoft یا بازی‌هایی که نیاز به RAM بالا دارند، کار می‌کنید، استفاده از RAM بالاتر بهتر است.

ویندوز ویستا با RAM 2گیگابایتی و بالاتر، به بهترین شکل اجرا می‌شود، هرچند کاربرانی که فشار زیادی به کامپیوتر خود نمی‌آورند، می‌توانند موقتاً با RAM 1/5گیگابایتی هم کار خود را پیش ببرند.

تـوجه داشـته باشـید که ارتـقا دادن RAM مـنوط بـه کاهش بازده کار اسـت. برای مـثال مـمـکن اسـت حافظه لپ تاپی که از ویندوز ویستا استفاده می‌کنـد را از 2 گیگابایت هم بالاتر ببرید، ولی تغییری در آن احساس نکنید. لپ تا‌پ‌های تـک کاربـر حـتی اگر ویـستا و Office 2007 هم روی آن نصب باشد، نیاز چندانی به حافظه 3 یا حتی 4 گیگابایتی ندارند.

از سوی دیگر، بدون تردید نیازهای آینده مقادیر عجیب و غریب حافظه‌های امروزی را ناچیز نشان خواهد داد. (یادمان باشد که روزی کامپیوترهای 64 بیتی بالاترین مدل کامپیوتر بودند.) گرچه شاید در آن زمان لازم باشد که به طور کلی به دنبال یک کامپیوتر کاملاً جدید باشید.

خرید RAM

تنها موضوعی که در مورد ارتقای RAM باید نسبت به آن مهارت داشته باشید، خرید ماجول حافظه مناسب است.بسیاری از لپ تا‌پ‌ها از SODIMM استفاده می‌کنند که از RAM کامپیوترهای دسک‌تاپ کوچک‌تر بوده و در نتیجه برای لپ تا‌پ‌ها مناسب‌ترند.

برای اینکه بدانید کامپیوتر کیفی شما تا چه مقدار RAM را پشتیبانی می‌کند و اینکه نوع کارت حافظه‌ای که می‌پذیرد چیست و چه تعداد شیار SODIMM در آن وجود دارد، به سراغ دفترچه راهنمای کامپیوتر کیفی خود یا سایت شرکت تولیدکننده آن بروید. هرچند اگر هم برخی از این اطلاعات را به دست نیاوردید، جای تعجب ندارد.

برای کسب آگاهی کامل باید نگاهی به RAM موجود در کامپیوتر کیفی خود بیندازید. در بسیاری از لپ تا‌پ‌ها با برداشتن پانل دسترسی که در زیر کامپیوتر قرار دارد، به راحتی می‌توان به شیار‌های RAM دسترسی پیـدا کرد. با استفاده از یک پیچ گوشتی کوچک این صفحه را باز کنید. احتمالاً در پیدا کردن RAM مشکلی نخواهید داشت؛ مگر آنکه پشت قطعه دیگری مانند هارددرایو قرار داشته باشد که البته این قطعات هم قابـل برداشتـن هستند. حواسـتان باشد درصورتی که مجبور به برداشتن قطعه‌ای شدید، در پایان کار نسبت به قرار دادن آن در محل خود، اطمینان حاصل کنید.

به محض اینکه محل RAM را پیدا کردید، هرگونه شماره‌ای که روی برچسب آن وجود دارد را به همراه اسم تجاری آن یادداشت کنید.

اگر برای دیدن برچسب آن نیاز به برداشتن کارت دیگری بود، ابتدا قسمت فلزی میز یا صندلی خود را با دست لمس کنید تا الکتریسیته ساکن بدن خود را تخلیه کنید. برای اطلاعات بیشتر به مقاله "حفاظت در برابر ESD " مراجعه نمایید.

شیارهای SODIMM معمولاً زایده‌ای فنری دارند و زمانی که کارت حافظه به درستی در جای خود قرار گیرد، این زائده‌ها در شکاف‌های موجود در لبه کارت حافظه چفت می‌شوند. برای بیرون آوردن SODIMM، زائده‌ها را از درون شکاف خارج کنید. ممکن است برای این کار اهرم‌های کوچکی وجود داشته باشند که شما باید آنها را فشار دهید. این عمل به بالا آمدن لبه فوقانی کارت حافظه منجر می‌شود یا دست کم این امکان را به شما می‌دهد تا بتوانید با ناخن‌های خود آن را بالا بکشید. در یک زاویه مشخص، بیرون کشیدن کارت از شیار میسر می‌شود. به این موضوع که کامپیوتر کیفی شما یک یا دو شیار SODIMM دارد، توجه داشته باشید، زیرا با اضافه کردن یک RAM به حافظه موجود، به جای جایگزین کردن آن، می‌توانید در هزینه صرفه‌جویی کنید.

سپس وب‌سایت سازنده SODIMM خود را پیدا کرده و شماره مـدل کارت حافـظه خود را در آن بیابیـد. شما باید لیستی از ویـژگی‌های ماجـول خـود را پیـدا کنیـد که شامل ظرفیت (مثلاً 512 مگابایت)، فرکانس (مانند 667 کیلوهرتـز یا PC2- 5300)، نـوع کارت (مثل DDR2) و زمانـبندی آن باشد. (مانند 12-4-4-4؛ بعضی توزیع کننده‌ها فقط شماره اول را که CL یا CAS نامیده می‌شود، یادداشت می‌کنند.)

شما می‌توانید به شکل مجازی تمام مدل‌های اخیر SODIMM را در سایت‌های توزیع کنندگان پیدا کنید، هرچند فروشگاه‌ قطعات کامپیـوتری یا لـوازم الـکترونیکی مـحل شما مـمکن اسـت تنها چند مدل معروف آن را داشته باشند. شایـد به این نتیجه هم برسید که شرکت تولیدکننده کامپیوتر شـما یکی از گران‌‌فروش‌ترین توزیع کننده‌های RAM است.

در مـورد RAMهای قدیـمی‌تر، شایـد لازم باشـد که تـعداد پین‌های آن را بشمارید. (پین‌ها اتـصالاتی هستند که در کانکتورهای کناری وجود دارند.) و از طریق جست‌وجو در Google Images و تصاویر موجود در آن، تعداد پین‌ها را با هم مطابقت دهید. برای مثال، اگر به دنبال SODIMM دارای 144 پین هستید و تصویر کارتی را پیدا کردید که دقیقاً مشابه کارت خودتان است، صفحه وبی که تصویر مذکور در آن قرار دارد احتمالاً نـوع آن کارت را مـثلاً EDO یا SDRAM مشـخص کرده است.

 بقیه در ادامه مطلب

 

وزن اطلاعات اینترنتی چقدر است؟

اطلاعات چقدر وزن دارد؟ بیشتر افراد می‌دانند که کامپیوتر در بردارنده تمام انواع اطلاعات است، از‌ ایمیل و اسناد گرفته تا ویدئوکلیپ، صفحات وب و هر چیز دیگر.

 همه این اطلاعات به صورت رشته‌ای از ارقام باینری (صفر و یک) نشان داده می‌شود. این ارقام نه تنها ماهیت ریاضی دارند، بلکه چیزهای ملموسی نیز هستند. آن‌ها به صورت ولتاژ در مدارهای الکترونیکی قرار دارند.

بنابراین هر جزء (bit) اطلاعات باید وزنی (هر چند بسیار ناچیز) داشته باشد. اکنون می‌خواهیم این پرسش را مطرح کنیم: وزن اطلاعاتی که در یک روز معمولی از طریق اینترنت ارسال می‌شود چقدر است؟

در پاسخ به این سؤال، ما پایگاه‌های اطلاعاتی فنی را جست‌وجو کردیم، کتاب‌های مرجع را ورق زدیم، به سایت گوگل سر زدیم و با کارشناسان صحبت کردیم. به زودی معلوم شد که اگر جواب مشخصی را بخواهیم، باید خودمان آن را محاسبه کنیم، زیرا به ‌نظر می‌رسد که هیچ کس دیگری قبلا این پرسش را مطرح نکرده است.

بقیه در ادامه مطلب

ده نکته از ابداع کننده واژه وبلاگ

ده سال پیش (۱۷ دسامبر ۱۹۹۷) برای نخستین بار جورن بارگر (Jorn Barger) واژه وبلاگ (Weblog) را برای لیستی از لینک‌هایی که در حین وبگردی‌ها توجهش را جلب کرده بودند، بکار برد.

حالادر آستانه دهمین سالروز این اتفاق، وی ده نکته از تجاربش در زمینه بلاگ نویسی را برای آنهایی که به تازگی وبلاگ نویسی را آغاز می‌کنند، لیست نموده است:

«تصوّر من در سال ۱۹۹۷ از وبلاگ، پدیده‌ای بود برای شفاف‌سازی بیشتر در وب. که هر وبلاگ در شبکه‌های پیچیده اینترنتی، لیستی خواهد بود از لینک‌هایی که نگارنده‌اش در حین وب‌گردی آنها را بهترین یافته است. سال‌های ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ برای من دوران طلایی وبلاگ‌ها بودند. درست زمانی که من اصول زیر را فرا گرفتم:

بقیه در ادامه مطلب