زنگ‌ها برای قورباغه‌ها به صدا در می‌آید

اخیرا مشکلات صنف IT به نحو محسوسی افزایش یافته و رکود و کاهش فروش نه تنها در بازار سخت افزار بلکه در عرضه محصولات نرم‌افزاری نیز، خودنمایی می‌کند. یکی از مثال‌های بارز این نوع گرفتاری، وضعیت وخیم کنسرسیوم ثنارای است‌؛ شرکتی قدیمی که سال‌ها قبل، با اراده مستقیم و حمایت و سازماندهی شورای عالی انفورماتیک و با حضور شاخص‌ترین و معتبرترین شرکت‌های نرم‌افزاری با هدف ملی توسعه صادرات نرم افزار ایجاد شد و با حمایت‌های مستقیم دولتی و به طور اخص، وزارت صنایع، موفق شد بارها با برپایی غرفه‌ای آبرومند در نمایشگاه‌های بین‌المللی چون سبیت و جیتکس، برای صنف IT و صنعتگران ایرانی در خارج از کشور، کسب اعتبار کند. اما تغییر سیاست‌ها باعث شد تا کلیه حمایت‌های دولتی از این کنسرسیوم معتبر، قطع شود و حتی طلب‌های قبلی این شرکت هم، پرداخت نشده تا جایی که فروش دفتر مرکزی برای پرداخت بدهی‌های انباشته ثنارای در دستور کار قرار گرفته است. این فقط و فقط یک مثال ساده از مجموعه مشکلاتی است که وارد کنندگان، تولید‌کنندگان و فروشندگان نرم‌افزار و سخت افزار را احاطه کرده و بخش‌های مختلف صنف با توجه به سیاست گذاری‌های دولت، درگیر مشکلات فراوانی چون رکود و کاهش فروش، مالیات بر ارزش افزوده، استاندارد اجباری کالا، افزایش تعرفه‌های گمرکی و بسیاری از مسایل دیگر هستند. از سویی تدریجی بودن ظهور این مخاطرات، وضعیت خطرناکی را باعث می‌شود؛ چون در وهله اول، شدت فشار و وخامت اوضاع، احساس نمی‌شود. این وضعیت، شباهت زیادی به رفتار جالبی در قورباغه‌ها دارد. قورباغه، موجودی خونسرد است یعنی دمای بدن ثابتی ندارد و دمای بدنش با دمای محیط اطراف، تغییر می‌کند و یکسان می‌شود. به همین دلیل اگر قورباغه را در ظرف پر آبی روی شعله آتش ملایمی قرار دهید آب کم کم، گرم می‌شود و قورباغه هم، با آب گرم می‌شود و بدون احساس گرما، چنان بی‌خیال به شنا در آب در حال گرم شدن ادامه می‌دهد تا آنکه به طور کامل، پخته شود. اما اگر همین قورباغه را به طور ناگهانی در ظرف آب داغ، بیندازید حیوان متوجه گرما و تغییر حرارت شده و به سرعت از ظرف به بیرون می‌جهد. وضعیت شرکت‌های کامپیوتری هم، به طور تدریجی تغییر می‌کند و مشکلات اقتصادی، کم کم حادث می‌شود. بنابراین ضرورت دارد برای ادامه بقا، با درک شرایط و برنامه‌ریزی برای اتفاقات آینده، با کاهش هزینه‌های قابل تعدیل و افزایش راندمان و بازده کاری و همچنین تعامل با مسوولان دولتی در جهت کسب حمایت‌های ضروری و منطقی، هر چه سریع‌تر خود را برای وقایع جدید، آماده کنند و با اخذ تصمیمات جمعی و درون صنفی، تبعات منفی را تا حد ممکن، کاهش دهند تا در چنبره مشکلات مختلف، غافلگیر نشوند. جلب توجه دولت به تخصیص بودجه کافی در سال آینده جهت به‌کارگیری و خرید محصولات فناوری اطلاعات برای استفاده در بخش دولتی هم می‌تواند از الویت‌های نخست باشد. یکی از مواردی که می‌تواند صدای صنف را بهتر و مشخص‌تر منتقل کند، قرار گرفتن کلیه اعضا در یک موضع جمعی واحد چون سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور است چه در غیر این صورت، ده‌ها صدای مختلف، تنها هیاهویی ایجاد می‌کند که نه تنها مفهوم و معنایی ندارد بلکه در بسیاری از موارد، در تضاد و تناقض با هم بوده و باعث بی اثر شدن تلاش‌ها می‌شود.  

*مسوول کارگروه رسانه‌های کمیسیون فرهنگی سازمان نظام